Czego nie jeść w Paryżu? Tych dań nie zamawiaj, jadąc na Igrzyska Olimpijskie

Bez wątpienia XXXIII Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu to będzie danie główne i cel podróży wielu osób do stolicy Francji. Jednak kuchnia francuska jest tak smaczna, że szkoda byłoby nie spróbować choćby kilku dań, z których słynie, takich jak Coq au Vin, czyli kurczak duszony w czerwonym winie z boczkiem i grzybami, oraz Boeuf Bourguignon, wołowina duszona w czerwonym winie z warzywami. Innymi znanymi potrawami są Ratatouille, warzywne danie z bakłażana, cukinii i pomidorów, oraz Bouillabaisse, prowansalska zupa rybna.

Francja jest także znana z quiche Lorraine, tarty z boczkiem i śmietaną, oraz z eleganckich deserów, takich jak Crème Brûlée, lekki krem zapiekany z chrupiącą karmelową skorupką, i tarte Tatin, odwróconej tarty z karmelizowanymi jabłkami. Oczywiście, nie można zapomnieć o słynnych francuskich serach i pieczywie, w tym bagietkach i croissantach, pyszne są także francuskie naleśniki lub owoce morza podawane w licznych restauracjach.

Jednak Francuzi jedzą też potrawy, które dla innych nacji mogą wydawać się niesmaczne lub nawet obrzydliwe. Nasz poradnik powstał po to, aby zwrócić Twoją uwagę na takie właśnie dania. Przeczytaj, aby nie przekonać się na własnej skórze, że możesz trafić na naprawdę okropną kuchnię francuską.

Tego jedzenia unikaj w Paryżu

Andouillette – czy to jeszcze kiełbasa?

Andouillette to tradycyjna francuska kiełbasa, która może stanowić prawdziwe wyzwanie dla smakoszy odwiedzających Francję, szczególnie tych, którzy nie są przyzwyczajeni do intensywnych smaków i aromatów.

Andouillette jest przygotowywana głównie z wieprzowych jelit i żołądków, które są dokładnie myte, a następnie krojone na małe kawałki. Mięso jest mieszane z cebulą, pieprzem, winem i innymi przyprawami, a później formowane w kiełbasę i gotowane przez długi czas. Po gotowaniu, kiełbasa często jest grillowana lub smażona przed podaniem, co nadaje jej charakterystyczny smak i konsystencję.

Kiełbasa ma długą historię we Francji, sięgającą średniowiecza. Jest szczególnie popularna w regionach takich jak Lyon, Troyes i Normandia. Każdy region ma swoje unikalne przepisy i metody przygotowania, co sprawia, że smaki mogą się nieco różnić w zależności od miejsca.

Dlaczego unikać?

• Intensywny zapach. Andouillette ma bardzo silny, specyficzny zapach, który dla wielu osób jest nie do zniesienia. Zapach ten wynika z użycia jelit wieprzowych i może przypominać aromaty kanalizacyjne.

• Charakterystyczny smak. Smak tej kiełbasy jest równie intensywny jak jej zapach, co może być zbyt przytłaczające dla osób nieprzyzwyczajonych do tego rodzaju potraw.

• Tekstura. Tekstura andouillette jest gęsta i lekko gumiasta, co może być nieprzyjemne dla osób preferujących bardziej delikatne mięsa.

• Kulturowe preferencje. Nawet we Francji andouillette jest daniem kontrowersyjnym. Niektórzy Francuzi ją uwielbiają, podczas gdy inni nie wezmą jej do ust.

Tête de Veau – cielęca głowa i nie tylko

Tête de Veau, czyli głowa cielęca, to jedno z tradycyjnych dań francuskiej kuchni, które może być zaskoczeniem dla osób nieprzyzwyczajonych do tego typu potraw. Tête de Veau jest przygotowywana z głowy młodego cielaka, która jest gotowana i podawana z móżdżkiem oraz językiem. Tradycyjnie serwuje się ją z sosem vinaigrette lub gribiche (majonez z dodatkiem korniszonów i kaparów).

Tête de Veau ma długą historię we Francji, sięgającą co najmniej XVII wieku. W czasach Ludwika XIV było to jedno z popularniejszych dań na dworze królewskim. Do dziś głowa cielęca jest podawana podczas niektórych świąt narodowych, zwłaszcza w regionie Lyonu.

Dlaczego unikać?

• Wygląd. Sam widok głowy cielęcej może być odpychający dla wielu osób. Serwowanie całej głowy, z widocznymi elementami anatomicznymi, jest zdecydowanie nietypowe dla większości współczesnych smakoszy.

• Tekstura. Tekstura mięsa, które jest bardzo delikatne i żelatynowe, może być trudna do zaakceptowania. Dla niektórych osób konsystencja móżdżku czy języka jest zbyt dziwaczna.

• Smak. Smak Tête de Veau jest intensywny i specyficzny, co może być zbyt przytłaczające.

• Kulinarne preferencje. Nawet wśród Francuzów, danie to nie jest codziennością i bywa uważane za przysmak dla koneserów.

Rillettes – kaloryczna pasta z mięsa

Rillettes to rodzaj pasty mięsnej, najczęściej z wieprzowiny, kaczki lub gęsi, która jest gotowana w tłuszczu przez długi czas, a następnie rozdrabniana i schładzana. Rillettes pochodzi z regionów Tours i Le Mans we Francji, gdzie przygotowanie tego dania było popularnym sposobem na konserwację mięsa. Danie to sięga co najmniej XVIII wieku i jest uważane za jedno z klasycznych przysmaków francuskiej kuchni.

Dlaczego unikać?

• Tłustość. Rillettes są bardzo tłuste, co może być trudne do strawienia dla osób o wrażliwym żołądku. Duża zawartość tłuszczu sprawia, że danie to jest bardzo ciężkie. Warto o tym pamiętać szczególnie w letnie upalne dni.

• Konsystencja. Kremowa, ale jednocześnie włóknista konsystencja może być nieprzyjemna w odbiorze.

• Smak. Intensywny, bogaty smak mięsa, szczególnie wieprzowego, może nie przypaść do gustu wszystkim. Smak rillettes jest bardzo skoncentrowany, co może być zbyt przytłaczające.

• Kaloryczność. Ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, rillettes są bardzo kaloryczne, co może być problematyczne dla osób dbających o dietę lub mających ograniczenia zdrowotne.

Escargots – słynne ślimaki

Escargots, czyli ślimaki, to jedno z najbardziej znanych i jednocześnie kontrowersyjnych dań francuskiej kuchni. Chociaż dla wielu osób na całym świecie są one symbolem wyrafinowania, ich konsystencja i sposób przygotowania mogą budzić mieszane uczucia.

Escargots to przede wszystkim ślimaki lądowe, które są starannie przygotowywane przed gotowaniem. Na początku są głodzone przez kilka dni, aby oczyścić ich układ trawienny. Następnie są blanszowane we wrzącej wodzie i wyjmowane ze skorupek. Ślimaki są gotowane z dodatkiem białego wina, bulionu i aromatycznych ziół, takich jak tymianek i liść laurowy. Po ugotowaniu ślimaki są wkładane z powrotem do swoich skorupek, które są wypełniane masłem czosnkowym z dodatkiem pietruszki. Całość jest następnie pieczona, aż masło się roztopi i zacznie bulgotać.

Escargots były spożywane już w starożytnym Rzymie, ale to we Francji stały się symbolem wyrafinowanej kuchni. W szczególności region Burgundii jest znany z hodowli i przygotowywania ślimaków, a przepis na Escargots à la Bourguignonne (ślimaki po burgundzku) jest jednym z najpopularniejszych sposobów ich podawania.

Dlaczego unikać?

• Konsystencja. Ślimaki mają śliską i gumowatą konsystencję, która może być nieprzyjemna dla wielu osób. Jest to główny powód, dla którego niektórzy decydują się unikać tego dania.

• Smak. Choć ślimaki same w sobie mają delikatny smak, często są podawane z intensywnym masłem czosnkowym, co może być zbyt dominujące dla osób preferujących łagodniejsze potrawy.

• Psychologiczny dyskomfort. Dla wielu osób sam pomysł jedzenia ślimaków jest odpychający.

• Przygotowanie. Przygotowanie ślimaków wymaga czasu i precyzji, co może nie być warte wysiłku dla tych, którzy nie są pewni, czy będą cieszyć się końcowym rezultatem. Dodatkowo, przez proces przygotowania najlepsze ślimaki można zjeść w sprawdzonych miejscach, więc szukanie restauracji, gdzie podadzą to danie główne na szybko, będzie złym pomysłem.

Foie Gras – luksusowy, ale okrutny przysmak

Foie Gras, czyli przetłuszczona wątroba kaczki lub gęsi, to jedno z najbardziej luksusowych i kontrowersyjnych dań francuskiej kuchni. Jego bogaty smak i kremowa konsystencja sprawiają, że jest to przysmak ceniony na całym świecie, choć jego produkcja budzi wiele etycznych wątpliwości.

Foie Gras jest wytwarzane z wątroby kaczek lub gęsi, które są specjalnie karmione w celu powiększenia ich wątroby. Proces ten nazywa się „gavage”. Ptaki są przymusowo karmione przez kilka tygodni, co powoduje powiększenie ich wątroby do nienaturalnych rozmiarów. Wątroba jest następnie delikatnie oczyszczana, często marynowana w brandy, koniaku lub armagnacu, a następnie gotowana. Może być podawana na różne sposoby: jako terrine (pastetka), mi-cuit (półgotowana) lub smażona.

Foie Gras ma długą historię, sięgającą starożytnego Egiptu, gdzie po raz pierwszy zauważono, że gęsi mogą być utuczone przez nadmierne karmienie. Francja przejęła tę tradycję i udoskonaliła ją przez wieki. Foie Gras stało się symbolem francuskiego dziedzictwa kulinarnego, zwłaszcza w regionach takich jak Alzacja, Dordogne i Gaskonia.

Dlaczego unikać?

• Kontrowersje etyczne. Proces produkcji foie gras jest bardzo kontrowersyjny ze względu na przymusowe karmienie ptaków, które wielu uważa za okrutne i nieludzkie. Wiele organizacji prozwierzęcych prowadzi kampanie przeciwko foie gras, a w niektórych krajach i miastach jego produkcja i sprzedaż są zakazane.

• Kaloryczność. Foie Gras jest bardzo kaloryczne, co może być zbyt ciężkie dla niektórych osób. Jest to danie, które spożywa się w małych ilościach, ale nawet wtedy może być trudne do strawienia.

• Specyficzny smak i konsystencja. Foie Gras ma wyjątkowo kremową konsystencję i bardzo intensywny, maślany smak, co może nie przypaść do gustu każdemu.

• Cena. Jest to jeden z najdroższych produktów kulinarnych, co może sprawić, że jest poza zasięgiem wielu budżetów.

Nie tylko kuchnia francuska – na te potrawy też uważaj

To naturalne, że będąc w Paryżu natkniesz się na bardzo wiele miejsc oferujących jedzenie. Podczas zwiedzania lub uczestniczenia w wydarzeniach sportowych nie zawsze jest czas, aby zatrzymać się i spokojnie zjeść smaczny obiad w restauracji.

Oczywiście możesz natknąć się na pyszny street food, bo położona w sercu Montmartre uliczka Rue Lepic oferuje całe mnóstwo kawiarni, półotwartych sklepów z serami, pieczywem i winem. Podobnie spacerując po bazarze Marché des Enfants Rouges natkniesz się na wiele smakowitych przystanków.

Unikaj natomiast tego typu miejsc i potraw:

• Pizza w przypadkowych budkach
  Do ich produkcji często używa się tanich, mrożonych składników, takich jak kiepskiej jakości szynka, ser i sos pomidorowy.

• Paella
  Paella jest smaczną potrawą, ale w Paryżu często jest przygotowywana w sposób masowy, co wpływa na smak i jakość. Najlepszą paellę znajdziesz w Hiszpanii.

• Steak-frites w turystycznych restauracjach
  To danie składające się ze steku połączonego z frytkami. Jest powszechnie serwowane w Europie i przez niektórych uważane jest za narodowe danie Belgii. W Paryżu często używane są tańsze kawałki mięsa, a frytki są mrożone. Warto wybrać miejsce z dobrą reputacją, jeśli chcesz spróbować tego dania.

• Bagietki z turystycznych piekarni
  Niektóre piekarnie mogą oferować produkty masowej produkcji, które nie dorównują tradycyjnym, rzemieślniczym bagietkom.

• Crepes z turystycznych straganów
  To cienkie placki z ciasta, popularne w kuchni francuskiej – często podawane z cukrem, dżemem, owocami, czekoladą, miodem, bitą śmietaną, lodami. W turystycznych miejscach crepes mogą być przygotowywane z gotowych, niskiej jakości składników i nie smakują tak dobrze, jak w renomowanych creperiach.