Przewóz niektórych towarów i substancji wiąże się z dużym ryzykiem – w trakcie transportu mogą one eksplodować, skazić środowisko albo spowodować uszczerbek na zdrowiu ludzi. Aby zminimalizować te zagrożenia, powstała międzynarodowa konwencja ADR. Co to jest i kiedy ma zastosowanie? W którym krajach obowiązuje ADR? Jakie obowiązki, również w zakresie ubezpieczeń, mają przewoźnicy materiałów niebezpiecznych? Poznaj odpowiedzi na często zadawane pytania.

Gazy przemysłowe, materiały wybuchowe czy substancje łatwopalne – to przykładowe towary, które są powszechnie wykorzystywane w wielu gałęziach gospodarki. Jednak na każdym etapie, w tym podczas transportu, należy się z nimi obchodzić wyjątkowo ostrożnie. ADR dotyczy właśnie przewozu materiałów, które ze względu na swoje właściwości są uznawane za szczególnie niebezpieczne.

Najważniejsze informacje

  • ADR to porozumienie wypracowane na szczeblu międzynarodowym, które wskazuje, jak powinien odbywać się drogowy przewóz towarów niebezpiecznych, aby zminimalizować ryzyko zagrożeń.
  • Do towarów niebezpiecznych, które stwarzają szczególne zagrożenie podczas transportu, zaliczane są materiały m.in. wybuchowe, trujące, zakaźne i żrące.
  • ADR to umowa międzynarodowa – w 2025 r. obowiązuje ona w 55 krajach. Polska przystąpiła do umowy ADR przez akcesję w 1975 r.
  • Treść umowy ADR jest kluczowa z perspektywy wszystkich podmiotów zaangażowanych w transport towarów niebezpiecznych, w tym ich nadawców, przewoźników i odbiorców.

Co to jest ADR?

ADR to akronim funkcjonujący w branży transportowej, pod którym kryje się międzynarodowa konwencja dotycząca drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych z 1957 r. Skrót ADR pochodzi od francuskiej nazwy tej umowy – Accord Dangereux Routier. 

Odpowiadając na pytanie, co to jest ADR, można powiedzieć, że ADR to procedura wskazująca, jak powinien odbywać się transport substancji niebezpiecznych, aby zminimalizować związane z nim ryzyko. Z perspektywy przewoźników drogowych umowa ADR to zbiór zasad i obowiązków, do których muszą się oni stosować w związku z przewozem substancji uznanych za szczególnie niebezpieczne.

Warto wiedzieć

O doniosłości umowy ADR świadczyć może rosnąca liczba krajów, w których obowiązują sprecyzowane w tym dokumencie zasady przewozu towarów niebezpiecznych. Początkowo przepisy ADR obowiązywały w 9 krajach, w 2018 r. w 50 krajach, a w 2025 r. już w 55 krajach. Polska przystąpiła do umowy ADR przez akcesję w maju 1975 r.

W jakim celu powstała umowa ADR?

Umowa ADR powstała w odpowiedzi na zagrożenia, jakie niesie transport niektórych towarów. Uregulowanie przewozu substancji, które mogą eksplodować czy spowodować skażenie gleby i powietrza, ma na celu przede wszystkim poprawę bezpieczeństwa na drogach i ograniczenie potencjalnych szkód, gdyby doszło do zdarzenia z udziałem pojazdu przewożącego towary niebezpieczne.

Z czego składa się umowa ADR?

Umowa ADR jest obszernym aktem prawnym, który składa się z 3 części – są to:

  • umowa właściwa – określa stosunki prawne między krajami (jej stronami);
  • 2 załączniki (załącznik A i załącznik B) – znajdują się w nich szczegóły dotyczące warunków przewozu towarów niebezpiecznych.

W umowie ADR można znaleźć odpowiedzi na różne pytania. Przykładowe z nich to: jak powinny być oznakowane pojazdy przewożące towary niebezpieczne, jak postępować z poszczególnymi substancjami, jakie dokumenty należy przygotować w związku z transportem materiałów niebezpiecznych i jak powinny być wyposażone pojazdy przewożące materiały niebezpieczne.

Które towary są towarami niebezpiecznymi według konwencji ADR?

Towary niebezpieczne, których zasady przewozu zostały sprecyzowane w umowie ADR, to przede wszystkim substancje wybuchowe, materiały ciekłe zapalne, gazy i materiały żrące. Łączy je to, że niewłaściwe obchodzenie się z nimi może mieć poważne skutki w postaci pożaru, eksplozji, skażeń biologicznych czy skażeń chemicznych. Z kolei wypadek z udziałem pojazdu przewożącego takie substancje oznacza dodatkowe zagrożenia.

Jakie klasy materiałów niebezpiecznych wymienia umowa ADR?

W umowie ADR obowiązującej od 1 stycznia 2025 r. zostały wymienione następujące klasy towarów niebezpiecznych:

  • klasa 1 – materiały wybuchowe i przedmioty z materiałami wybuchowymi
  • klasa 2 – gazy
  • klasa 3 – materiały zapalne ciekłe
  • klasa 4.1 – materiały zapalne stałe, materiały samoreaktywne, materiały polimeryzujące i materiały wybuchowe odczulone stałe
  • klasa 4.2 – materiały podatne na samozapalenie
  • klasa 4.3 – materiały wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne
  • klasa 5.1 – materiały utleniające
  • klasa 5.2 – nadtlenki organiczne
  • klasa 6.1 – materiały trujące
  • klasa 6.2 – materiały zakaźne
  • klasa 7 – materiały promieniotwórcze
  • klasa 8 – materiały żrące
  • klasa 9 – różne materiały i przedmioty niebezpieczne

Warto wiedzieć

Aby umowa ADR nie stała się „martwym” zbiorem zasad, jest ona aktualizowana co 2 lata. Dzięki temu każda jej kolejna wersja uwzględnia zmiany w gospodarce i przepisach prawnych, a w konsekwencji wskazuje sprawdzone rozwiązania, które rzeczywiście pozwalają obniżyć ryzyko związane z transportem materiałów niebezpiecznych.

Kto może zostać kierowcą ADR?

Z uwagi na zagrożenie, jakie wiąże się z transportem drogowym towarów niebezpiecznych, samo prawo jazdy odpowiedniej kategorii to zbyt mało – kierowca, który będzie przewozić towary niebezpieczne, musi uzyskać specjalne zaświadczenie ADR.

Ustawa o przewozie towarów niebezpiecznych stanowi, że uzyskanie zaświadczenia ADR jest uzależnione od łącznego spełnienia czterech warunków. Kierowca ubiegający się o zaświadczenie ADR musi:

  • mieć ukończone 21 lat – wyjątkiem są kierowcy pojazdów należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
  • spełniać wymagania określone w przepisach prawa o ruchu drogowym i o transporcie drogowym w stosunku do kierowców wykonujących przewóz drogowy;
  • ukończyć odpowiedni kurs ADR – początkowy, gdy stara się o zaświadczenie ADR po raz pierwszy albo doskonalący w pozostałych przypadkach;
  • uzyskać pozytywny wynik z egzaminu kończącego kurs ADR – początkowy lub doskonalący.

Jakie obowiązki mają przewoźnicy ADR?

Na firmy transportowe (przewoźników) oferujące przewóz materiałów niebezpiecznych nałożone zostały konkretne obowiązki. Dotyczą one m.in. obchodzenia się z niebezpiecznymi towarami, które mają zostać przewiezione, nawiązania współpracy z doradcą ADR i zakupu ubezpieczeń komunikacyjnych.

Jak przygotować się do transportu towarów niebezpiecznych?

Zanim przewoźnik przyjmie zlecenie na przewóz towarów niebezpiecznych, powinien się upewnić, że dane materiały są dopuszczone do przewozu ADR. Z kolei kierowca z uprawnieniami przed wyruszeniem w trasę powinien przede wszystkim:

  • sprawdzić stan ładunku i opakowań – przykładowo opakowania nie mogą być uszkodzone;
  • sprawdzić, czy cysterna posiada wymagane badania techniczne – jeżeli to właśnie w ten sposób ma być przewożony ładunek,
  • upewnić się co do właściwego oznakowania pojazdu – na pojeździe musi znajdować się wymagane oznakowanie;
  • sprawdzić, czy otrzymał pisemne instrukcje.

Kim jest doradca ADR i jak pomaga on przewoźnikowi?

Firmy transportowe przewożące materiały niebezpieczne mają obowiązek nawiązać współpracę z doradcą ADR. Doradca ADR to osoba, która ukończyła kurs na doradcę ADR i posiada certyfikat. Do jego zadań należy zapewnienie zgodności z przepisami ADR. W praktyce doradca ADR zajmuje się na co dzień dbaniem o przestrzeganie przepisów ADR, minimalizowaniem ryzyka i szkoleniem pracowników.

Jakie ubezpieczenie musi posiadać przewoźnik ADR?

Przewoźnicy są zainteresowani przede wszystkim ubezpieczeniem odpowiedzialności przewoźnika drogowego, czyli OCP. Mimo że ta polisa jest fakultatywna, to z reguły jest ona wymagana przez kontrahentów przewoźników. Umowa zawierana jest na okres 12 miesięcy i – w zależności od obszaru działalności firmy transportowej – może obejmować również przewóz towarów niebezpiecznych.

Naszym okiem

Ubezpieczenie OCP jest fakultatywne, chociaż w praktyce ma je niemal każdy przewoźnik. Z kolei obowiązkowe jest ubezpieczenie OC komunikacyjne. Brak OC grozi poważnymi konsekwencjami finansowymi – jeżeli w 2025 r. pojazd ciężarowy będzie pozostawał bez OC dłużej niż 14 dni, to jego właściciel zapłaci 14 000 zł kary.

Jakie są kary za niewłaściwy przewóz towarów niebezpiecznych?

Za brak stosowania się do regulacji ADR grożą wysokie kary pieniężne. Jak wynika z ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych, kary wynoszą od 200 do 10 000 zł. Z kolei mandat nałożony w siedzibie przedsiębiorcy może jednorazowo wynieść nawet 40 000 zł.

Kary finansowe są nakładane za:

  • niewłaściwy sposób przewozu substancji,
  • naruszenie przepisów dotyczących załadunku oraz rozładunku towarów,
  • braku odpowiedniego oznakowania i wyposażenia w zakresie ADR,
  • zastosowanie nieodpowiednich opakowań do przewozu.

Dodatkowo nadawcy, odbiorcy i przewoźnicy towarów niebezpiecznych muszą liczyć się z odpowiedzialnością karną.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o ADR

  1. Co kryje się pod skrótami RID i ADN?

    W kontekście ADR pojawiają się również inne skróty – RID i ADN. To odpowiednio regulamin i umowa, które precyzują, jak powinien odbywać się przewóz towarów niebezpiecznych koleją i śródlądowymi drogami wodnymi. Oba dokumenty dotyczą przewozu międzynarodowego.

  2. Czy transport materiałów niebezpiecznych może odbywać się drogą powietrzną?

    Istnieje możliwość transportu materiałów niebezpiecznych drogą lotniczą, ale w tym przypadku również obowiązują rygorystyczne zasady. Więcej informacji można znaleźć m.in. na stronie internetowej Urzędu Lotnictwa Cywilnego i ustawie o transporcie materiałów niebezpiecznych drogą powietrzną.

  3. Ile kosztuje kurs na doradcę ADR?

    W 2025 r. za kurs na doradcę ADR trzeba zapłacić od 3000 do 4000 zł – w zależności od ośrodka szkoleniowego. W podanej cenie uwzględnione są materiały dydaktyczne, z których korzystają kursanci. Z kolei dodatkowo trzeba zapłacić za egzamin, który przeprowadza komisja przy Transportowym Dozorze Technicznym.

  4. Gdzie znaleźć treść umowy ADR?

    Treść zarówno aktualnej (z roku 2025), jak i poprzednich wersji umowy ADR w języku polskim można znaleźć na stronach rządowych – gov.pl. Ministerstwo Infrastruktury przygotowało odrębną podstronę dotyczącą towarów niebezpiecznych, w tym właśnie umowy regulującej międzynarodowy przewóz drogowy towarów niebezpiecznych.