30 znaków poziomych, z których niektóre mają odmiany – właśnie tyle drogowych znaków poziomych funkcjonuje w Polsce. A to oznacza, że łatwo się pogubić. Poznaj znaki poziome – przypominamy zarówno te znane, jak i rzadziej spotykane drogowe znaki poziome.
Przygotowujesz się do egzaminu na prawo jazdy? Masz już uprawnienia do kierowania pojazdami, ale chcesz odświeżyć sobie drogowe znaki poziome? Skorzystaj z naszego przewodnika po znakach poziomych. Poniżej znajdziesz najważniejsze informacje o znakach poziomych, w tym również opisy poszczególnych znaków.
Czym są drogowe znaki poziome?
Znaki poziome – obok znaków pionowych – to rodzaj oznaczeń stosowanych na drogach. Jak wskazuje nazwa, znaki poziome są umieszczane na nawierzchni dróg. Przyjmują one różną postać – linie, napisy, symbole i punktowe elementy odblaskowe. Wraz ze wspomnianymi znakami pionowymi i sygnałami drogowymi, znaki poziome usprawniają ruch drogowy oraz sprawiają, że jest on bezpieczniejszy.
Chociaż znaki drogowe poziome wielu kierowcom mogą kojarzyć się głównie z liniami (np. ciągłymi, przerywanymi czy podwójnymi) występującymi na drogach, którymi poruszają się samochody, to w rzeczywistości ten rodzaj oznakowania jest skierowany również do innych uczestników ruchu drogowego – wspomnieć wystarczy pieszych czy rowerzystów.
Co mówi prawo?
Dlaczego stosuje się poziome znaki drogowe?
Obok pionowych znaków drogowych od lat stosowane są również poziome znaki drogowe. W jakim celu? Pięć głównych powodów znakowania poziomo dróg to:
- Zwiększenie bezpieczeństwa wszystkich uczestników ruchu drogowego – dotyczy to zwłaszcza odcinków niebezpiecznych, np. skrzyżowań.
- Usprawnienie ruchu pojazdów – ale nie tylko.
- Ułatwienie korzystania z dróg – gdy na danym odcinku drogi wprowadzono czasowe zmiany w organizacji ruchu.
- Potrzeba oznakowania miejsc, gdzie nie można zastosować znaków drogowych pionowych – właśnie tam wykorzystuje się drogowe znaki poziome.
- Odzwierciedlenie znaków pionowych ostrzegawczych lub zakazu (np. linia ciągła oznacza zakaz przejeżdżania przez tą linię) – tam, gdzie jest to niezbędne.
Zwłaszcza zimową porą poziome znaki drogowe nie muszą spełniać swojego celu – mogą być niewidoczne ze względu na opady śniegu. A wówczas o kolizję czy wypadek nie jest trudno. Kierowcy, którzy obawiają się takiego scenariusza (lub np. rozładowanego akumulatora w mroźny poranek), powinni pomyśleć o pakiecie ubezpieczeń – poza OC przyda się choćby assistance
Na jakich drogach stosuje się znaki poziome?
Drogowe znaki poziome są stosowane na różnych drogach, przy czym nie zawsze na całej ich długości. Dobrym przykładem są drogi powiatowe i gminne. Chociaż w ich przypadku rekomenduje się przyjęcie zasad jak na drogach krajowych i wojewódzkich, to jednak organy zarządzające ruchem mają pewną autonomię – mogą zdecydować, że drogowe znaki pionowe zostaną umieszczone tylko na niebezpiecznych odcinkach dróg.
Gdzie są umieszczane poziome znaki drogowe:
- drogi krajowe;
- drogi wojewódzkie;
- drogi powiatowe;
- drogi gminne.
Jakiego koloru są drogowe znaki poziome?
Jak wynika z Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie znaków i sygnałów drogowych, znaki poziome mogą być barwy białej lub żółtej. Z kolei punktowe elementy odblaskowe barwy czerwonej wyznaczają prawą krawędź jezdni.
Kolorystyka znaków poziomych mogłaby się wydawać sprawą błahą. Jest jednak inaczej – barwa oznakowania wskazuje, który ze znaków ma priorytet. Istotniejsze są znaki żółte. Dlaczego żółte znaki mają pierwszeństwo przed białymi? Znaki poziome barwy żółtej stosuje się, gdy na danym odcinku drogi ma miejsce czasowa zmiana organizacji ruchu. Inaczej mówiąc, wskazują one, jak należy poruszać się po drodze np. w czasie jej remontu.
Co mówi prawo?
Jaki jest podział znaków poziomych?
Drogowe oznakowanie poziome można podzielić, biorąc pod uwagę m.in. kształt poszczególnych znaków. Innym kryterium, według którego można uszeregować znaki poziome, to spełniane przez nie funkcje. W rezultacie wymienić można:
- znaki podłużne;
- znaki poprzeczne;
- linie;
- strzałki;
- znaki uzupełniające;
- punktowe elementy odblaskowe.
Znaki poziome różnią się też celem, dla którego są nanoszone na nawierzchnię drogi. Nie zawsze ich zadaniem jest nakazanie uczestnikowi ruchu drogowego wykonania określonej czynności – niekiedy informują one, ostrzegają czy prowadzą.
Jakie są drogowe znaki poziome?
Drogowych znaków poziomych jest sporo, bo 30. Jednak na tle znaków pionowych to niewiele. Jeżeli chcesz je sobie przypomnieć, poniżej znajdziesz pełną listę znaków poziomych wraz z ich szczegółowym opisem.
Znak poziomy P-1 linia pojedyncza przerywana
Znak poziomy P-1 linia pojedyncza przerywana może mieć kreski krótsze od przerw. Ale równie dobrze kreski mogą być równe przerwom. W tych dwóch sytuacjach znak wyznacza pasy ruchu.
W wersji o podwójnej szerokości, w której kreski i przerwy są równe, znak P-1 informuje, że wyznaczony pas ruchu jest pasem np. zanikającym lub ruchu powolnego.
Odmiany:
- P-1a linia pojedyncza przerywana – długa. Za jej pomocą wyznacza się pasy ruchu pomiędzy skrzyżowaniami na drogach o dopuszczalnej prędkości powyżej 70 km/h.
- P-1b linia pojedyncza przerywana – krótka. Wyznacza pasy ruchu pomiędzy skrzyżowaniami, ale na tych drogach, gdzie dopuszczalna prędkość nie przekracza 70 km/h.
- P-1c linia pojedyncza przerywana – wydzielająca. Oddziela od pasa ruchu m.in. pasy włączania i wyłączania oraz pasy zanikające.
- P-1d linia pojedyncza przerywana – prowadząca wąska. Oddziela pasy ruchu w tym samym kierunku na skrzyżowaniach wzdłuż dróg z pierwszeństwem.
- P-1e linia pojedyncza przerywana – prowadząca szeroka. Jest wykorzystywana m.in. do stworzenia warunków do przejazdów poprzecznych na zjazdach w ciągu linii P-2b.
Znak poziomy P-2 linia pojedyncza ciągła
To znak poziomy, który rozdziela pasy ruchu o tym samym kierunku. Jednocześnie znak P-2 linia pojedyncza jest dla kierowcy sygnałem, że nie może on najeżdżać lub przejeżdżać przez linię – niemożliwe jest zatem choćby wyprzedzanie.
Odmiany:
- P-2a linia pojedyncza ciągła – wąska. Długość takiej linii powinna wynosić co najmniej 20 m. Znak P-2a najczęściej jest poprzedzony znakiem P-6 linia ostrzegawcza.
- P-2b linia pojedyncza ciągła – szeroka. Stosuje się go m.in. do wydzielenia pasów ruchu dla autobusów i rowerów, które są przeznaczone do jazdy w tym samym kierunku.
Znak poziomy P-3 linia jednostronnie przekraczalna
Od strony linii ciągłej nie można na nią najeżdżać ani też jej przejeżdżać. Ale od tej zasady został przewidziany wyjątek – kierowca może powrócić po wyprzedzaniu na pas zajmowany wcześniej (czyli przed wyprzedzaniem), a który jest położony przy linii przerywanej.
Odmiany:
- P-3a linia jednostronnie przekraczalna – długa. Z tym znakiem poziomym kierowcy mogą spotkać się na jezdniach dwukierunkowych dwupasowych, które znajdują się m.in. w rejonie przejść dla pieszych.
- P-3a linia jednostronnie przekraczalna – krótka. Najczęściej można go spotkać na wlotach skrzyżowań. Często jest poprzedzony innymi znakami, np. P-2a czy P-7c.
Znak poziomy P-4 linia podwójna ciągła
Na takie linie nie wolno ani najeżdżać, ani przez nie przejeżdżać. Linia podwójna ciągła ma za zadanie wyznaczyć (rozdzielić) pasy ruchu o kierunkach przeciwnych. Znak zawsze umieszcza się na trzy- i więcej pasowych jezdniach dwukierunkowych.
Znak poziomy P-5 linia podwójna przerywana
Jeżeli znak poziomy P-5 znajduje się między skrzyżowaniami po obu stronach pasa ruchu, to oznacza pas o zmiennym kierunku ruchu. Taki pas jest otwierany i zamykany sygnałami świetlnymi, które są nadawane przez sygnalizator S-4.
Znak poziomy P-6 linia ostrzegawcza
Dla tego znaku poziomego charakterystyczne są długie kreski – są one dłuższe niż przerwy. Znak P-6 rozdziela pasy ruchu i uprzedza o zbliżaniu się np. do miejsca niebezpiecznego. Można go spotkać choćby na łukach, które są oznaczone znakiem ostrzegawczym A-1.
Długość linii ostrzegawczej jest uzależniona od prędkości dopuszczalnej na danej drodze i wynosi 50 m (dopuszczalna prędkość do 70 km/h) lub 100 m (dopuszczalna prędkość powyżej 70 km/h).
Odmiany:
- P-6a linia ostrzegawcza – naprowadzająca. Dzięki niej kierowca wie, że zbliża się do odcinka drogi, na którym zastosowano np. linię P-3a. Znak P-6a oznacza nakaz powrotu na prawy pas ruchu.
Znaki poziome P-7a, P-7b, P-7c i P-7d – linie krawędziowe
Linie krawędziowe służą do wyznaczenia krawędzi jezdni. Dzięki naniesieniu ich na nawierzchnię możliwe jest oddzielenie jezdni choćby od pobocza czy pasa awaryjnego. Ale nie tylko. Czasem – z uwagi na zamiar poprawy bezpieczeństwa na drodze – linie krawędziowe stosuje się również tam, gdzie jest krawężnik.
Odmiany:
- P-7a linia krawędziowa – przerywana szeroka.
- P-7b linia krawędziowa – ciągła szeroka.
- P-7c linia krawędziowa – przerywana wąska.
- P-7d linia krawędziowa – ciągła wąska.
Przykładowo: znak poziomy P-7a linia krawędziowa – przerywana szeroka stosuje się m.in. na autostradach, drogach ekspresowych i drogach dwujezdniowych. Wyznacza on krawędź jezdni bez krawężników na odcinkach drogi, na których możliwy jest postój na poboczu.
Znaki poziome P-8a, P-8b, P-8c i inne – strzałki kierunkowe
Wszystkie strzałki kierunkowe są wskazówką dla kierowcy – jazda z pasa ruchu, na którym zostały one naniesione, jest dozwolona wyłącznie w kierunkach wskazanych strzałkami kierunkowymi. Te znaki drogowe poziome są stosowane w trzech odmianach – są to strzałki kierunkowe długie, strzałki kierunkowe krótkie i strzałki kierunkowe mini.
Odmiany:
- P-8a – strzałka kierunkowa na wprost
- P-8b – strzałka kierunkowa w lewo
- P-8c – strzałka kierunkowa do zawracania
- P-8d – strzałka kierunkowa w prawo
- P-8e – strzałka kierunkowa na wprost lub w lewo
- P-8f – strzałka kierunkowa na wprost lub w prawo
- P-8g – strzałka kierunkowa w lewo lub w prawo
- P-8h – strzałka kierunkowa na wprost, w lewo lub w prawo
- P-8i – strzałka kierunkowa na wprost i do zawracania
Znak poziomy P-9 strzałka naprowadzająca
Jak wskazuje nazwa, strzałka naprowadzająca wyznacza kierunek jazdy. Kierowca powinien wjechać na sąsiedni pas ruchu wskazany strzałką (oprócz kierujących, dla których jest przeznaczony dalszy odcinek pasa ruchu).
Odmiany:
- P-9a strzałka naprowadzająca w lewo
- P-9b strzałka naprowadzająca w prawo
Znak poziomy P-10 przejście dla pieszych
P-10 to znak, za pomocą którego wyznacza się poprzeczny ruch pieszych. Nanosi się go na powierzchnię jezdni, drogi dla rowerów i torowiska tramwajowego. Ciekawostką może być fakt, że minimalna szerokość przejścia dla pieszych wynosi 2,5 m, podczas gdy maksymalna to 16 m (standardowa to 4 m).
Znak poziomy P-11 przejazd dla rowerzystów
Znak poziomy P-11 odgrywa podobną rolę co znak P-10 – wskazuje miejsce na jezdni czy torowisku tramwajowym, po którym bezpiecznie mogą przejechać rowerzyści.
Znak poziomy P-12 linia bezwzględnego zatrzymania – stop
Znak ten wskazuje miejsce zatrzymania pojazdu w związku ze znakiem pionowym (np. B-20 stop). Najczęściej znak P-12 można spotkać na wlotach dróg podporządkowanych.
Znak poziomy P-13 linia warunkowego zatrzymania złożona z trójkątów
Ten znak, podobnie jak wyżej omówiony, stosuje się na wlotach dróg podporządkowanych – mowa o wlotach, na których postawiony został znak pionowy A-7 ustąp pierwszeństwa.
Znak poziomy P-14 linia warunkowego zatrzymania złożona z prostokątów
To sygnał, że kierowca musi się zatrzymać. Znak poziomy P-14 umieszcza się na pasie ruchu m.in. przed sygnalizatorami, przejściami dla pieszych i śluzami dla rowerów.
Znak poziomy P-15 trójkąt podporządkowania
Znak poziomy P-15 stosuje się na wlotach podporządkowanych. Jego celem jest poinformowanie kierowcy, że zbliża się on do drogi z pierwszeństwem. W rezultacie znak P-15 jest znakiem uzupełniającym – stosuje się go w celu ustąpienia pierwszeństwa wynikającego ze znaku A-7.
Odmiany:
- Mini. Znak P-15 w tym wariancie stosuje się na drogach dla rowerów, pasach ruchu dla rowerów i w śluzach dla rowerów.
- Krótka. Wariant krótki ma zastosowanie na drogach, na których dopuszczalna prędkość wynosi do 70 km/h.
- Długa. Ma zastosowanie na wszystkich pozostałych drogach.
Znak poziomy P-16 napis stop
To kolejny znak uzupełniający. Stosuje się go analogicznie jak znak poziomy P-15. Występuje on również w trzech odmianach – mini, krótka i długa.
Znak poziomy P-17 linia przystankowa
Nie zawsze przed przystankiem możliwe jest stworzeniem zatoki. Wówczas zastosowanie ma znak poziomy P-17, który wyznacza na jezdni miejsce przystanku np. autobusów. Na linii nie mogą zatrzymywać się inne pojazdy.
Znak poziomy P-18 stanowisko postojowe
To dobrze znany wszystkim kierowcom rodzaj znaku pionowego. Znak ten oznacza miejsce przeznaczone do postoju pojazdów. Na tle standardowych miejsc wyróżniają się miejsca postojowe dla aut osób niepełnosprawnych – ich nawierzchnia jest koloru niebieskiego.
Znak poziomy P-19 linia wyznaczająca pas postojowy
Znak poziomy P-19 ma dwa zadania. Po pierwsze, wyznacza pas przeznaczony na postój pojazdów wzdłuż krawędzi jezdni. Po drugie, oddziela od jezdni zatokę postojową.
Znak poziomy P-20 koperta
Zwłaszcza w dużych miastach miejsc parkingowych jest jak na lekarstwo. Za pomocą tego znaku poziomego wyznacza się stanowisko postojowe, które jest zastrzeżone dla określonego rodzaju pojazdów. Użytkownik miejsca powinien być sprecyzowany (np. Policja czy EE – kierowcy pojazdów elektrycznych).
Znak poziomy P-21 powierzchnia wyłączona
Powierzchnia wyłączona to powierzchnia, na którą nie można wjeżdżać (oznacza ponadto zakaz przejeżdżania). Również zatrzymanie się na fragmencie drogi z takim oznaczeniem jest zabronione. Znak poziomy P-21 wykorzystuje się m.in. w celu skorygowania przebiegu krawężnika.
Znak poziomy P-22 BUS
Znak poziomy P-22 oznacza pas ruchu przeznaczony m.in. dla autobusów i trolejbusów.
Znak poziomy P-23 rower
Z użyciem tego znaku poziomego oznacza się drogi dla rowerów, pasy ruchu dla rowerów i śluzy dla rowerów. Jeżeli droga jest przeznaczona dla rowerów i pieszych, to obok znaku P-23 pojawia się też znak P-26.
Znak poziomy P-24 miejsce dla pojazdu osoby niepełnosprawnej
Jak wskazuje nazwa, to miejsce postojowe przeznaczone jest dla pojazdu, z którego korzysta osoba niepełnosprawna.
Znak poziomy P-25 próg zwalniający
Stosuje się go, aby oznaczyć próg zwalniający - w celu spowolnienia ruchu pojazdów. Przed progiem mogą zostać też umieszczone elementy odblaskowe.
Znak poziomy P-26 piesi
Znak stosuje się w celu oznaczenia drogi dla pieszych. Ale nie tylko – ten sam znak może zostać umieszczony na nawierzchni drogi dla rowerów i pieszych.
Znak poziomy P-27 kierunek i tor ruchu rowerem
Poziomy znak P-27 umieszcza się wyłącznie na nawierzchni jezdni – nie ma on zastosowania np. na pasie ruchu dla rowerów. Informuje on rowerzystę o kierunku ruchu.
Co warto wiedzieć
- Znaki poziome to naniesione na powierzchnię jezdni linie, napisy, symbole i punktowe elementy odblaskowe.
- Jednym z powodów, dla których stosuje się znaki poziome, jest zamiar zwiększenia bezpieczeństwa na drogach.
- Stałe znaki drogowe poziome są białe – to standardowy kolor. Żółte znaki poziome to znaki tymczasowe.
- Drogowe znaki poziome można podzielić, uwzględniając różne kryteria. Przykładem jest kształt znaków.
FAQ – najczęściej zadawane pytania
Pionowe czy poziome – które znaki są ważniejsze?
Znaki pionowe i znaki poziome mają taką samą wagę – znaki pionowe nie są ważniejsze niż poziome i odwrotnie. Co więcej, często są one stosowane łącznie i wówczas się wzajemnie uzupełniają. Jednocześnie kierowcy powinni pamiętać, że polecenia i sygnały dawane przez osoby kierujące ruchem mają pierwszeństwo przed sygnałami świetlnymi i znakami drogowymi.
Czy znaki poziome obowiązują bez pionowych?
Tak, a dobrym przykładem jest znak P-20 koperta. Ten znak poziomy może występować samodzielnie, tj. bez znaku D-18a parking – miejsce zastrzeżone. Ale niektóre znaki poziome, jak np. P-22 BUS, to uzupełnienie znaków pionowych – w tym przypadku mowa o znaku D-11 początek pasa ruchu dla autobusów lub D-12 pas ruchu dla autobusów.
Jakie wymagania techniczne muszą spełniać drogowe znaki poziome?
Lista wymogów jest długa – znaki poziome muszą być m.in. widoczne przez całą dobę, nie mogą oślepiać kierowców, muszą mieć odpowiednią szorstkość (zbliżoną do szorstkości nawierzchni), uwzględniać wymogi ekologiczne i być odporne na ścieranie. Aby możliwe było spełnienie tych wszystkich kryteriów, do oznakowania wykorzystywane są wyłącznie atestowane materiały.