Jak dobrać kijki narciarskie?

Kijki to ważny element zarówno dla początkujących, jak i bardziej zaawansowanych miłośników białego szaleństwa. Wyjaśniamy, jak dobrać kijki narciarskie do wzrostu oraz na co zwrócić uwagę podczas zakupu.

Jazda na nartach – do czego służą kijki i dlaczego warto je mieć?

Kijki narciarskie służą do podpierania i odpychania się w trakcie wchodzenia na wyciąg. Są też bardzo przydatne w trakcie samej jazdy – szczególnie osobom mniej zaawansowanym. Dobrze dobrane kijki ułatwiają utrzymanie równowagi i właściwej postawy. Pozwalają poruszać się szybciej, usprawniając odpychanie się. Ponadto stabilizują sylwetkę oraz sprawiają, że ciało jest bardziej spięte i lepiej przygotowane do wysiłku. 

Choć obecnie wielu narciarzy preferuje jazdę bez kijków, decyzję tę należy  dokładnie przemyśleć. Wielu specjalistów wręcz odradza jazdę bez kompletnego wyposażenia. Kijki narciarskie w przypadku większości osób początkujących i średnio zaawansowanych znacząco ułatwiają i przyspieszają jazdę oraz samo poruszanie się po zaśnieżonym terenie.

Dodają też pewności siebie na stoku. Przydać się mogą także osobom zaawansowanym, ponieważ pozytywnie wpływają na profesjonalny wizerunek. Zdecydowanie warto więc je mieć. 

Jak zbudowane są kijki narciarskie?

Kijki narciarskie to stosunkowo prosty sprzęt. Składają się z elementów takich jak:

• Uchwyty. Umożliwiają wygodne trzymanie kijków. Zasadniczo im droższy model, tym wygodniejsze i bardziej ergonomiczne uchwyty.
• Paski. Uniemożliwiają zgubienie kijów. W niektórych modelach kijków paski są odpinane, w jeszcze innych – samoczynnie odpinają się po upadku. 
• Gardy (ochraniacze). Dodatkowe elementy, które można zamontować do kijków, aby chronić dłonie przed uderzeniami. 
• Trzony. Zasadnicze i największe części kijków, wykonane zwykle z aluminium. 
• Talerzyki. Elementy znajdujące się na końcach kijków, ułatwiające odbijanie się od powierzchni. Do jazdy amatorskiej po dobrze przygotowanym stoku wystarczą talerzyki o niewielkim rozmiarze. Większe talerzyki sprawdzą się np. w przypadku jazdy w głębokim śniegu. 

Jak dobrać kijki narciarskie do wzrostu?

Kijki narciarskie z oczywistych względów należy dopasować do swojego wzrostu. Istnieje kilka metod doboru. Jedną z najpopularniejszych i jednocześnie najprostszych, jest pomnożenie swojego wzrostu przez 0,7.

Przykład:

• Dla osoby mierzącej 180 cm wzrostu odpowiednia długość kija będzie wynosiła 126 cm. (180 * 0.7 = 126 cm). 
• Dla osoby mierzącej 160 cm wzrostu odpowiednia długość kija po zaokrągleniu będzie wynosiła 117 cm. (167 * 0.7 = 116,9 cm). 

Ponadto można posłużyć się orientacyjnymi tabelkami ułatwiającymi dobór właściwych kijków. Znajdują się one w większości sklepów z akcesoriami sportowymi oraz na stronach internetowych. Wartości w tych tabelkach są uśrednione i zwykle przedstawiają się jak poniżej. 

Wzrost osoby dorosłej	Długość kijków
155-160 cm	110 cm
161-167 cm	115 cm
168-175 cm	120 cm
176-182 cm	125 cm
183-189 cm	130 cm
190-196 cm	135 cm
197-203 cm	140 cm

Kijki narciarskie – na co zwrócić uwagę podczas zakupu?

Podstawową wartością, którą trzeba wziąć pod uwagę podczas zakupu kijków, jest oczywiście długość. To jednak nie wszystko. Trzeba zwrócić uwagę także na kilka innych elementów, w tym:

• Materiał uchwytu. Materiał powinien zapewniać dobrą przyczepność dłoni i minimalizować wstrząsy. Warto od razu wyeliminować te, które już na pierwszy rzut oka wydają się śliskie i mało przyczepne. W przypadku kobiet i dzieci lepiej sprawdzą się rozwiązania z uchwytami o mniejszej średnicy.
• Elastyczność paska. Każdy narciarz powinien mieć możliwość swobodnego zawieszenia kija na nadgarstku. Zbyt mało elastyczne paski są niewygodne i mogą zwiększać ryzyko kontuzji. Warto zdecydować się na model, w którym pasek samoczynnie odpina się w momencie upadku.
• Rozmiar talerzyka. Talerzyk znacząco wpływa na komfort jazdy. Małe średnice talerzyków doskonale sprawdzą się na dobrze przygotowanych trasach, przez co będą odpowiednie dla osób początkujących. Kijki z większymi talerzykami umożliwią wygodną jazdę także w przypadku większego śniegu. Średni rozmiar talerzyków powinien sprawdzić się w każdych warunkach.
• Materiał, z którego wykonany jest trzonek. Amatorom klasycznego narciarstwa zjazdowego zwykle sprawdzi się zwykły, aluminiowy trzonek. Freeriderzy powinni jednak zdecydować się na solidniejsze rozwiązania, np. wykonane z kompozytów włókna węglowego.

Osoby, dla których duże znaczenie mają także kwestie estetyczne, mogą zwrócić uwagę również na wygląd kijów. Aktualnie producenci prześcigają się w coraz to ciekawszych rozwiązaniach wizualnych – kijki można bez problemu dopasować do reszty swojego narciarskiego ekwipunku.

Warto także dodać, że kijki narciarskie, podobnie jak same narty, można oczywiście wypożyczyć. Wypożyczenie nie zwalnia jednak z konieczności posiadania podstawowej wiedzy o sprzęcie narciarskim. Pracownik wypożyczalni nie zawsze będzie dysponował odpowiednią ilością czasu, aby precyzyjnie dobrać nam narty i kijki. Warto więc samodzielnie dokształcić się w tym zakresie i wiedzieć, na co warto zwrócić uwagę, aby zadbać o swoje bezpieczeństwo. 

Czy kijki narciarskie różnią się między sobą?

Kijki narciarskie do narciarstwa zjazdowego (uprawianego przez większość miłośników sportów zimowych), nie różnią się miedzy sobą znacząco. Różnice zwykle sprowadzają się do koloru i producenta.

Większość najpopularniejszych i najchętniej wybieranych modeli wykonana jest z aluminium – czym wyższa cena kijków, tym mocniejszy stop i wygodniejsza rękojeść. W sklepach sportowych spotkać można również modele carbonowe i wykonane z włókien węglowych. Są one lżejsze i węższe, ale niestety również droższe.

Nieco inaczej mogą wyglądać kijki do narciarstwa biegowego, slalomowego, freeride i skitouringu. Pierwsze z nich – z racji specyfiki narciarstwa biegowego – powinny być przede wszystkim długie, ponieważ muszą ułatwiać mocne odpychanie się.

Kije do narciarstwa slalomowego są charakterystycznie wygięte. Kije do jazdy typu freeride wyróżniają się bardzo dużym talerzykiem i brakiem paska na nadgarstek, a kije do skitouringu mają możliwość regulowania długości. 

Jak wybrać ubezpieczenie na narty?

Jazda na nartach to wspaniały, ale też niebezpieczny sport. Łatwo zarówno o drobne kontuzje, jak i poważniejsze złamania. Z tego względu tak ważny jest wybór odpowiedniego ubezpieczenia narciarskiego. Pokryje ono koszty leczenia narciarza w razie doznania jakiegokolwiek urazu oraz sfinansuje koszty ewentualnych akcji ratowniczych. Zapewni też szereg dodatkowych korzyści. Wybór ubezpieczenia na narty warto rozpocząć przede wszystkim od analizy swoich potrzeb.

 

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego nie zapewnia pełnej ochrony na wyjazd na narty. Przede wszystkim nie pokryje kosztów akcji ratowniczej na stoku, np. transportu helikopterem czy poszukiwania. W wielu europejskich krajach obowiązuje też system dopłat do usług medycznych. Może się okazać, że za konsultacje z ortopedą, założenie gipsu czy transport karetką trzeba będzie dopłacić z własnej kieszeni.

Magdalena Kajzer

Narciarz-amator, który porusza się tylko po wyznaczonych szlakach, nie będzie potrzebował rozszerzeń ubezpieczenia i prawdopodobnie wystarczy mu podstawowa wersja polisy. Narciarz będący miłośnikiem jazdy poza szlakami, musi jednak liczyć się z koniecznością rozszerzenia polisy o sporty ekstremalne lub wysokiego ryzyka. 

Warto przeanalizować też swój tryb wypoczynku i indywidualne potrzeby. Jeśli nie wykluczamy szusowania po wypiciu szklaneczki grzańca – warto zdecydować się na dodatkową klauzulę alkoholową. Jeśli natomiast bardziej zależy nam na ochronie kosztownego sprzętu sportowego, który ze sobą zabieramy – rozszerzmy ubezpieczenie o ochronę tego sprzętu. Wielu narciarzy doceni też możliwość ubezpieczenia standardowego bagażu. 

Co musi zawierać dobra polisa narciarska?

Każda polisa narciarska powinna zawierać podstawowe elementy takie jak:

• Koszty leczenia. W przypadku kierunków europejskich nie powinna być niższa niż 30 000 Euro. Dzięki temu elementowi polisy koszty leczenia, w tym także w placówkach prywatnych, pokryje ubezpieczyciel. 
• Koszty ratownictwa. Zapewniają narciarzowi pokrycie kosztów ewentualnej akcji ratowniczej. 
• OC sportowe. Bardzo istotny element polisy narciarskiej. Uchroni narciarza przed konsekwencjami finansowymi spowodowania urazu u osoby trzeciej. Na stoku o to nietrudno!
• Ubezpieczenie NNW. W razie doznania przez podróżnika trwałego uszczerbku na zdrowiu (np. złamania czy zwichnięcia nogi lub ręki), będzie on mógł ubiegać się o odszkodowanie. 
• Assistance. Zapewnia szybką pomoc w kryzysowych sytuacjach. Działa 7 dni w tygodniu, 24 godziny na dobę. Aby uzyskać pomoc, wystarczy skontaktować się z centrum alarmowym ubezpieczyciela. 

Dodatkowo, planując zimowy wyjazd, warto rozważyć rozszerzenia ubezpieczenia, takie jak m.in. wspomniane już:

• klauzula sportów ekstremalnych lub wysokiego ryzyka – dla narciarzy, którzy lubią szusować w sposób odbiegający od standardowej jazdy na szlakach. 
• ubezpieczenie sprzętu sportowego – dla osób, które zabierają ze sobą własny sprzęt. 
• klauzula alkoholowa – dla podróżników, którzy w tracie wyjazdu mogą skusić się na szklaneczkę grzańca, czy herbatę z wkładką. 
• ubezpieczenie bagażu – dla wszystkich narciarzy, którzy na wyjazd zabierają ze sobą jakiekolwiek cenne przedmioty.

Cena ubezpieczenia narciarskiego – nawet w wersji rozszerzonej, z dodatkami – nie powinna zrujnować portfela narciarza. Ochronę w wystarczającym zakresie można uzyskać już za ok. 6 złotych dziennie w przypadku 7-dniowego wyjazdu na narty na terytorium Europy.

Kilkadziesiąt ofert polis narciarskich można w kilka minut wyszukać przy pomocy naszej porównywarki.